Што ако саканата личност ви почине?

Леле и јас имам размислувано на темава и да во право сте морибидна е но сепак на место.
Во ред е да си прокоментираме како би се чувствувале.
Има право Ники нема зборови со кои можам да опишам како би се чувствувала.
Се што има пишано Мунлајт е така но премалку.
Тешко е да ти излезе целиот живот од контекст.

Добро псссссссссссст

.jnbbgv

Nikolaj напиша:

Тука е целиот проблем, да сме 100 годишни ич нема да ни е гајле оти се сме поминале нели е така?

Така е! Ама уште сега со вакви мисли нема потреба!

...

Дечки, не забегавајте со такви морничави мисли.
Не сме 100 годишни па да мислиме на такви теми.

Мислам дека темава не е на место.

Nikolaj напиша:

имам замислено но тоа не се опишува со зборови и што и да кажам премалце ке биде

Баш така Ники, баш така

...

Оф леле.
Имам размислувано на темава и се ежам секогаш кога ќе помислам.
Морници ме лазат и лошо чувство ме обзема.
Знам само дека многу тешко ќе продолжам да живеам.
Долг период нема да сакам да излезам од дома и нема да сакам да се тргнам од се што ме врзува за него.
Спомени, слики, места, предмети...За да живеам со него барем на тој начин.
Нема да сакам да се помирам и за мене нема да има ниту еден на светов кој ќе може да го замени.
Со сигурност не би си посегнала по својот живот, но исто така со сигурност знам дека животот ќе ми се измени 100%
НИШТО НЕ БИ БИЛО ИСТО!
И со сигурност знам дека никој после него не би бил сакан како што бил тој.

Недај боже да не го повикуваме злото, но ете што ако вашата сакана личност ви каже дека има неизлечива болест.
Дека ова се последните денови од нејзиниот живот.

Како би реагирале?
Како би се чувствувале?
Што би направиле?